Hovenier Harrie Boerhof uit Dwingeloo gaat er mee stoppen. Het tuincentrum is gesloten, het hoveniersbedrijf is overgedragen aan een opvolger. Harrie blijft tot december betrokken en zwaait dan af voor een welverdiend pensioen. Harrie was vanaf de start van InWesterveld magazine groot ‘fan’ van het magazine. Ieder magazine mochten we binnenkijken bij zijn tuincentrum of ‘buitenkijken’ bij tuinen die door hem zijn aangelegd. Een aantal jaren geleden vierde Harrie zijn 40-jarig bestaan als hovenier en keken we samen terug op zijn achterliggende jaren. Een passend artikel nu hij afscheid van het vak en van ons gaat nemen. Harrie, bedankt voor jouw trouwe deelname aan ons magazine!
Het begon met een groentetuintje
Aan een tuintafel in de kas zit Harrie Boerhof met een serie foto’s om hem heen. Hij is op ons verzoek in zijn fotoarchief gedoken. Aanleiding is dat het veertig jaar geleden is dat Harrie met hovenierswerk is begonnen. Aan de hand van de foto’s vertelt Harrie zijn verhaal. Over hoe hij al jong begon met een groentetuintje in de voortuin van zijn ouderlijk huis, hoe hij een kasje bouwde en hoe hij zonder enige opleiding begon met plantenverkoop en tuinonderhoud bij verschillende mensen in de buurt.
Plantenverkoop en tuinonderhoud
Hoewel hij niet hield van de schoolbanken, realiseerde hij dat hij toch een diploma nodig had om zijn eigen onderneming te beginnen. Eenmaal op de tuinbouwschool werd hij regelmatig gebeld door zijn moeder dat er klanten op de stoep stonden voor planten. De school gaf hem er vrij voor en de verloren uren haalde hij in met bijles.
Op en foto uit 1978 staat een Harrie Boerhof met schipperstrui en baard planten te verkopen op de Dwingeler Voorjaarsmarkt. ‘Dat was toen nog een echt drukke markt, ik haalde een geweldige omzet op zo’n dag.’ De foto markeert het begin van zijn hovenierswerk, veertig jaar geleden.
In 1982 kocht hij het weiland tegenover zijn ouderlijke woning, de plek waar nog steeds zijn groencentrum staat. Hij was inmiddels met Gerda getrouwd. Als een jonge hond dook de initiatiefrijke Harrie in zijn tuinavonturen. Zijn creatieve brein altijd in de ‘aan’stand. ‘Die machine hierboven staat nooit stil.’ Hij had het lef om nieuwe dingen op te starten, te innoveren, ontdekken, te ontwikkelen. Vaak met succes, hij bouwde vanuit het niets een mooi bedrijf op.
Kinderen
Zijn vrouw Gerda ondersteunde hem waar het kon. En daar is Harrie haar dagelijks dankbaar voor. Toch had zij bewust een eigen baan. Als juf. Want daar lag háár hart, bij kinderen. Zelf kregen ze vier kinderen. Geen van hen is overigens geïnteresseerd in overname van het bedrijf. Ze hebben goed gezien wat het van hun vader vergde. Harrie is even stil, in gedachten.
Terugkijkend had hij het anders gedaan
Het eigen ondernemen, de vrijheid, dat is wat Harrie mooi vindt aan het vak. Ook als het hard werken is. ‘Druk hoort er ook bij. Ik móet een uitdaging hebben.’ Hij vermijdt de vragen over de minder goede jaren. Daar denkt hij liever niet te veel aan terug. Achteraf gezien had hij dingen anders gedaan, zegt hij. Was hij zelfs als jonge vent geëmigreerd. Wel als tuinman, dat sowieso. Maar zonder de regeltjes die je hier hebt.
Met de wetenschap van nu zou hij het tuincentrum in de grote stad hebben opgebouwd in plaats van in Wittelte. ‘Maar je bent jong en maakt gebruik van de mogelijkheden die er zijn.’ Maar Harrie in de stad? ‘Nee, dat was ook niets geweest. Ik ben een plattelandsmens, voel me verbonden met de streek. Ik ben een echte Drent, met voldoende Fries bloed erin en ik ben altijd heel duidelijk. Dat komt door mijn Friese moeder.’
Meer dan werken
Met de jaren is de drieste Harrie wat rustiger geworden. Hoewel zijn brein nog altijd in de ‘aan’stand staat, realiseert de inmiddels 61-jarige zich dat er meer is dan werken. Hij is gestopt met roken, doet veel in het vrijwilligerswerk en wil het langzaam wat rustiger aan gaan doen. ‘Zet mij maar met een goed boek onder de walnotenboom in mijn tuin, dan ben ik tevree.’
Een beetje spanning
Het meedenken met een klant, het ontwerpen van een tuin waar men zich thuis kan voelen, dát is en blijft zijn lust en zijn leven. Iedere onmogelijkheid geeft mogelijkheden, zegt hij. Of dat nu is voor zijn eigen onderneming of voor de soms onmogelijk lijkende vragen van zijn klanten. ‘Niets is mooier dan te brainstormen over mogelijkheden.’ Ontwerpen doet Harrie zoals hij het al 40 jaar doet: ruwe schetsen met potlood op papier. Met geniale oplossingen ontwerpt hij tuinen waar een beetje spanning in zit. En dat is waar hij nog wel een aantal jaren mee door wil gaan voordat hij achter de geraniums gaat zitten. Want daar is hij nog lang niet aan toe.
